Երանելիության գրկում

Նիկայի կողմից

Առավոտյան արթնացա, Դեյվը քնած էր։ Երբ որ ուզում էի դուրս գալ նա ասած.

- Ու՞ր։
- Դե՜յվ։ Քնա՞ծ չես։
- Չէ։
- Գնում եմ մեր տուն, իրերս հավաքեմ ու դուրս գամ։
- Կսպասեմ զանգիդ։

Գնացի տուն մտա։ Գնացի սենյակս։ Օրերս հավաքեցի ու երբ ուզում էի սենյակից, զանգեցի Միկային։

- Միկա։
- Հա Նիկա ասա։
- Միկա։ Կարո՞ղ ես գալ ինձ հետևից։
- Հա, բայց ի՞նչ  է պատահել։
- Տնից հեռանում եմ։
- Ի՞նչ։ Ինչի՞ համար։
- Երկար պատմություն ա, կարո՞ղ ես գալ։
- Հա, սպաս, 5 րոպեից կլինեմ ձեր տանը։

Ես էլ սպասեցի։ Երբ Միկան  եկավ, ես իջա իմ սենյակից։

- Միկա։
- Նիկա, ի՞նչ ա պատահել։
- Արի  նստիր։

- Հիմա, ասա ինձ, ամեն ինչ։
- Մի խոսքով հոգնել եմ, որ ինչ-որ մեկի պատճառով ինձ իմ հայրը խփեց։
- Բա ու՞ր ես ուզում գնալ։ Արի իմ տուն։
- Չէ, ես արդեն գիտեմ, որտեղ եմ մնալու։ Միայն թե ինձ տար։
- Լավ։

Երբ դուրս էինք գալիս տնից, այդ րոպեին Սեմը տան դուռը բացեց։

- Այս ու՞ր ես գնում, սիրելիս։
- Քո ինչ գործ, զզվելի։ Արի Միկա։
- Սպասի։
- Սեմ։ Հեռու գնա։ Ես գնում եմ տնից։ Հիմա ամբողջ տունը քոնն ա։
- Բոլորդ պահեք իրենց ամեն գնով։
- Նիկա, դու գնա, ես կպահեմ իրանց։
- Միկա։ Վերջ տվեք։ Մի կռվեք։
- Նիկա, գնա։
- Լավ Սեմ ես կմնամ տանը։
- Նիկա, ի՞նչ ես խոսում։
- Չեմ ուզում իմ պատճառով քեզ վնասեն։
- Գնա։
- Չէ։ Գնա Միկա։ Գնա։ Սեմ թող գնա Միկան, ես կբարձրանամ սենյակս։

Երբ կռիվը վերջացավ ես գնացի սենյակս։ Մի քանի րոպե հետո պապան եկավ սենյակս։

- Սպասի։ Չմտնես իմ սենյակը, պապ։
- Ինչի՞։
- Դու լավ գիտես։ Իջի հյուրասենյակ, ես կգամ։

Պայուսակ ձեռքիս իջա։

- Դու տնից չես գնա։
- Կգնամ։
- Ուրեմն պետք ա տաս այն ամենը ինչ քեզ եմ տվել։
- Վերցրու, բոլոր քարտերը։

- Հավատա, պապա, Սենյակումս, նույնիսկ մի հատ քարտ չկա քո փողերով։
- Հեռախոսդ տուր։

- Դու երեք հատ հեռախոս ունես։ Մյուսներն էլ։
- Կտամ, որ չասես էլի քո փողերով եմ ապրում։

- Իսկ հիմա անցիր սենյակդ։
- Բայց պապա։ Եթե պետք ա իրերս էլ կոողեմ։
- Անցիր սենյակդ։ Քեզ թվում ա չգիտեմ ում համար ես ուզում գնաս։
- Պապ։ Տարեք Նիկային ու դուռը փակեք վրան։ Չբացեք ոչ մի անգամ, միայն իմ ու Սեմի հրամանով։
- Բաց թողեք, պապա։ Պապ։ Բաց թողեք, բաց թող։ Պաս։ Պապ, լսիր ինձ։

Ամբողջ օրը տխուր սենյակում էի։ Երբ եկա սենյակ Սեմը եկավ ու համակարգիչս, նոթբուքս, պլանսշետս էլ տարավ։

- Բացեք դուռը։ Բացեք։
- Հաց կեր։
- Չեմ ուտելու։ Լսում ես Դեմ, չեմ ուտելու։
- Լավ։
   Ի՞նչ։  Նիկա դու  բան ես պատվիրել։
- Ը։ Հա։( Սա իմ դուրս գալու շանսն է։

Գնացի վերցրեցի տոպրակը։ Այդ մարդը, ով բերել էր, չէր ուզում տա, ես հասկացա, որ ինչ-որ բան այն չի։

- Սեմ ջան, գոնե ախպերությունդ ցույց տուր։ Այս մարդու գումարը բեր։
- Ինչքա՞ն ա պետք։
- 150000 դրամ։
- Ինչքա՞ն։
- Չեմ ուզում կրկնեմ։
- Լավ էսա, կբերեմ։

Երբ Սեմը գնաց, այդ տղան թուղթ տվեց ինձ։

- Քեզ սա Դեյվն ա տվել։
- Լավ գումարը վերցրու գնա։ Դեյվին ասա, որ ամեն ինչ վերցրել են ու ինձ տանը փակել։ Չեմ կարող շփվել հետը։
- Ինձ վճարել են։
- Վայ, վերցրու քեզ ասում եմ։
- Ի՞նչ եք խոսում։
- Հեչ, առաջարկություն էր անում, ես էլ ասացի տանը փակված եմ թե չէ կընդունեի։
- Վերցրու փողդ ու գնա։
- Շնորհակալ եմ։

Մտա սենյակս, բացեցի տոպրակը ու...

Հրեշտակ։ Իմ հրեշտակը։

- Վա՜յ, Դեյվ։ Երբեք չէի մտածի, որ նման բան կանես։

Դուռը թխկթխկացրին։

- Ի՞նչ։
- Նիկա, ի՞նչ էիր պատվիրել, որ 150000 դրամ էր։
- Զենք, որ քեզ սպանեմ։
- Հա հա։ Ծիծաղս եկավ։

-----------------------------------------------------------

Դեյվի կողմից

- Ալո։
- Տվեցի։ Ասաց, որ իրեն տա ը փակել են, ամեն ինչ ձեռքից վերցրել, որ չի կարողանա դուրս գալ, շփվել հետդ։
- Հետո։
- Հետո ինչ-որ ախպորից 150000 դրամ վերցրեց ու տվեց ինձ։ Ասեցի, որ ինձ վճարել ես, ասավ ոչինչ վերցրու։
- Բա հետո։
- Հետո ուժով տարան սենյակ։

Ես ձեռքս հարվածեցի սեղանին։

- Դեյվ, ի՞նչ ես անում։
- Գնա այստեղից Մերի։
- Գնա՞մ, երբեք։
- Գնա,
- Արյուն ա գալիս ձեռքիցդ, արի ես կկապեմ։
- Չեմ ուզում։
- Ասացի արի։

- Հերիք ա։ Ես գնացի։
- Ես էլ եմ գալիս։
- Ու՞ր։
- Բար։
- Լավ։

Երբ հասանք բար, Մերին ասաց.

- Սպասի։ Ինչի՞ց ես նեղված։ Աղջկա՞ թեմա ա։
- Քո ինչ գործ։
- Ո՞վ ա այդ երջանիկը։
- Ասացի քո ինչ գործ։
- Լավ, կիսվիր հետս։
- Գնա այստեղից։

- Հեռու գնա։
- Դու ճիշտ ես։ Ես արժանի չեմ կողքիդ լինելու։ Քո կողքին պետք ա պատիվ ունեցող աղջիկ լինի, ոչ թե ինձ նման։
- Գնա։

Այսօր ա պատվերը։ Պատվերը կատարեցի մի գնդակով հարվածեցի։

Պատ որը կատարելուց հետո ստացա գումարը, նաև մեկ ուրիշ պատվեր։ Այնքան բարկացած էի, որ վերցրեցի։ Պատվերը այսօր, գիշերն էր։ Երբ ուզում էի սպանեմ, պարզվեց նա Նիկայի հոր գործընկերն ա։ Նշանակում ա Նիկային հերն էլ կապ ուներ թմրանյութերի առք ու վաճառքի, ստացման հետ։ Սրան էլ սպանեցի։

Գրեք ձեր կարծիքը գրքի, այս հատվածի մասին։ Եթե դուր եկավ չենք մոռանում, դնել ★ և մեկնաբանություններում գրել հետաքրքիր է թե ոչ։