Еріксіз неке

Күндер тағы өтіп жатты. Сол оқиғадан соң, апта Чонгукқа қолдау көрсетіп жүрдім. Иә, бастапқы бірнеше күн тамақтан,бәрінен бас тартып жүрді. Ата-аналары да байқағанмен, біріншідегі жауабы қайырылмаған сұрақтан соң, қысбаққа алмады. Бірақ кейін өз-өзіне келе бастады,орнына келді хас ханшайым-сабырлық.
Қазіргіде... бізді универдегі ортақ досымыз бүгінге туған күнгі кешке шақырғандықтан,ол мені соңғы парадан қашуға көндірмек болып, әр сабақтан соң мазамды ала берді. Ал мен жоқ деумен жағымды талдырта бердім.Оның үстіне, біздің тым жақын "достығымыз" оның курстас қыздарының жүйкесіне әсер ете бастаған-ды. Ол аз емес пе, олар тіпті бізді жұп деп өсек тарқатқан. Қазір шу біраз басылды. Басын тапқан оқиға онсыз көңіл хошы болмаған Чигаға да бір соққы болғандай болды, бірақ қатты емес. Елдердің неге ауыздары ешқашан тыйылмайды?! Бірақ... Біз некеде бола тұра, жұп дегенге әрең шыдасақ, шындық ашылғанда не болмақ? Чонгук эмоциясын сақтай алғанымен, мен жарыламын ғой...
жоқ,оны ешкім білмеу қажет. Сонымен қатар біз бұрынғыдан тым жақындап кеттік... Бүткіл уақыт.... Бір-біріміздің жанымыздамыз.
*  *  *
-Ари! Ари деймін. Жүр, кетіп қалайық. Ешкім байқамайды да.
-ей, бұзық! Жетер енді. Айтамын деп бәлеге қалдым ғой.
-дұрыс болған. Киетін көйлек жоқ демегеніңде менің қалауым орындалмас еді!
-не қалау?
-универдің фейсбук парақшасында кеше ғана Джунхён келгісі келетіндерді шақырам деп жариялаған, ақымақ қыз, дорамаңнан басқа ештеңе білмейсің! Содан.... Ойыма осы идея сап ете түсті. Саған көйлек, маған иіс су мен жаңа жейде. Мейлі, менің ақшам кетсін. Бірақ, чаги~я, қарсыласпаш, қашайық,бір-ақ рет. Оның үстіне саған да дене шынықтыру ұнамайтынын екеуіміз де білеміз.
-баршы, кетші бар. Соңғы сабақ алдында кел. Қазір асханадан группаластарым келсе, тағы өсек жайылады,сенің универдің фейсбугіңде!
-don't tease me, baby,-деп өзі жынға тиіп, кетіп қалды.
Ал мен, өз кезегіме, партама отырып алдыңғы лекцияда жазылған мағұлматтарды жаңадан оқығандай болып отырмын, себебі кеше Чонгук мырза мені қыдыртамын деп,қоқыс салғыштан бірақ шығарды!
*flashback*
-Ари, кеттік пицца жеп қайтайық. Ертең жұма ғой. Онда тұрған не бар, ешкім сабақ сұрамайды! Тез, кеттік, Хо астыда күтіп тұр.
-түуу,сол хеның жынға тиіп бітті. Қалай таныстың ол шалмен өзі!?
-эй, чаги, ақырын сөйле. Жас махаббатқа қарамаса, достыққа да дәл солай.
-махаббат пен достық,бірақ, бір нәрсе емес😒
-бір нәрсе.
-онда біздің арамызда не?
-енді... Ол достық қой. Жай... Олар қарым-қатынас қатарына жататынын айтайын дегем.-желкесін қасып, көзін жерге қараумен жіктеп қойды.
-уфф, қойшы а. Сол бір досың болса не болыпты. Айтып болмадың ғой сол туралы.
-енді ол саған ойнап жүр ма,Жапонияда?
-уфф,жағым талып кетті сенімен ұрсысам дегенше. Жүрш ал.
-ахахаха! Бәрібір мен айтқанымнан қайтпаймын.
/////
-ақымақ, Хосок оппа! Сіздің кесіріңіз.
-мен не істеп қойдым?-Хосокқа бәрібір сияқты, ол дәл қазір қайда екеніне.
-Ари, жарайд енді, қойшы, одан да тезірек шомылу керек, үй де жақын емес!-Чонгук бір жерден шыға келді.
-керемет! Хосокқа пицца ұнамай, оны түкіре салғаны үшін, ол аз болғандай жинаушымен ұрысқаны үшін, міне қайда тұрмыз!-мен Хосокқа қарап, оны бір сөзім түртіп өте ме деп айтсам да, назар аудармайды, ақымақ.
-түу, Ари, бірақ жүк тасығыш машинада жатып көрдік. Аспанды да тамашаладық.-Чона сол досының жағында!
-уфф, бірақ сонда да сенің мылжыңыңды естіп келдік. Нотацияларың жүйкеге тиеді, ұстаз болмаш. Балам саған түсіп қалса.-Хосок Чонгукқа қарап,екеуі сосын мені мазақтай күле бастады. Ал жақсы,сөйлемеймін. Анау екеуі түсіп жатты.
-эй,Ари,кеттік,-жерге түскен Чонгук өз иісінен жиіркеніп, осыны айтқан соң бетін қызық тыржитты.
-тастап кете берейік, бұртиып отыра берсін.-Хосок жыныма тие бастады!
-ауызы құлыпта оның, жай ғана😹😹😹-Чонгуукк,көңілім қалды 😭💔😪
-сөйлесейш, қыз.-Хосок дәл алдыма тұрып алды.
-маған осында жақсы.-басымды бұрып алдым.
-өз жеріңді тапқан екенсің 😆😆😆
-Хо, жарайды, құрбымның жүйкесін тоздырып біттік. Алып шығайық та тез кетейік.
-жоқ, сен емес, мынау ғой, сенің кесіріңнен сіркем су көтермей тұр!-Хосокқа қарап...мен шындықты айтқандай болып ем...
-жарайд кеттікші болды. Қолыңды әкел, екі жақтап шығарайық,Чонгук досын іске шақырды.
////
-мындай оқиға үйленгеннен кейін болғаны күшті екен, иә,-шомылып шыққан Чонгук маған қарап күліп қояды.
-мхм. Құдды жастық шағымыз бітпегендей,-су шашымды тарап жатып, келіскендей болдым.
-йа, кейін құтыламыз ғой бұдан.
-сен не, сонда, менен құтыла алмай жүрсің бе?!
Ары қарай біз қуаласып жүріп, әрең таңғы сағат 4.40та басымызды жастыққа тигіздік.
*соңы*
Барлық паралар бітті. Енді, қашатын сабақты санамағанда. Чонгук мені мектептің артымен ертіп барады. Мектеп маңынан құтылған бойда,жүгіріске бастық. Үйде, бақытымызға орай, ешкім болмады. Тез киім ауыстырып, сауда орталығына жол тарттық...
*  *  *
Кеш өте жақсы, жоғары дәрежеде өтіп жатты. Ішімдік, би, жастар, бейне.
*  *  *
таң.
Неге қандай да бір ауру мазалап оятты? Орнымнан шынтағымның көмегімен тұрған соң, Чонгуктың бөлмесінде екенімді аңғардым. Чонгуктың қолы менің белім....
жоқ. жоқ. жоқ...
ЖОҚ! Не? Не істеп қойдым!?
-жооқ😭😭не істедім... Жоқ...
-Ари...эм.. Айщщ,-ол қасыма отырып, шашының арасына қолын жіберіп, менің жылаған даусымның астынан қателігімізді түсінгендей болып, ойланып кетті. Ал мен жылағанымды қоя алар емеспін. Не істедім? Ақымақ басым. Джиюнға сенбеу керек еді! Неге іштім!?
-ақымақ!ақымақ!ақымақ!
-Ари, тыныштал.-ол менің басымды ұрып жатқан қолдарымды алуға ұмтылды,-болар іс болып қойды,-ақырын құшақтап,киінуге басты.
-жооқ.. Чимин... Оппа... Кешірші... Не деймін?айтуға тұрмақ көзіңе қарауға дәтім бармайды ғой!-сандырағым Чонгукқа мүлде ұнамаған сыңайлы..
-Чи Чим мин? Кім ол? Қайдағы оппа? Сен менің әйелім емессің бе? Қайдағы Чимин тағы!?-мен көрпемен жабына бастадым. Аяғымды жинап, құлағымды жапқым келді. Оған не болды? Неге сонша ашуланды? Дауысы денемді тітіркендіріп жіберді. Қорыққаннан...
-Чонгук... Ол... Менің жігітім... Пак Чимин, менің... Универімнің.алдыңғы..жылғы түлегі...-аяғымды жақындатып алғандықтан, тіземе ыстық демді сездіре, ақырын айттым.
-не? Қалай онымен жүріп жүрсің!? Кеше келді ме ол? Жауап бер! Келді ме?
-жоқ. Онымен көріспегеніме бір жеті болды.
-сонда айтпайсың, иә? Ари, қалай, қалай мен бұл жайлы білмеймін?
Мен жауап бере алмадым. Дауысымды да жасыра алмадым. Төменгі жақ қатты ауырып тұрғанын сездіріп болмайды. Қатты жыладым... Қатты.. Бірақ тарс жабылған есік есімді жиюды талап еткендей. Алайда...Жоқ...Не істеймін енді? Астыдан да тарс жабылған есіктің дауысы құлағыма жаға қоймады,сонымен қоса жүрегім алда жақсы жайттар күтіп тұрмағанын сезгендей...