13 страница18 июля 2016, 13:58

2-р бүлэг ~ 2-р хэсэг

††††††

Хөлөө арай ядан зөөн гудамжаар өнгөрөх хүмүүсийг мөрлөн алхана... Чамаас болж анх удаа архи гэдэг зүйлийг ууж үзлээ... архи уувал чамайг мартана гэж бодсон юмсан гэтэл нүдний минь өмнө чамтай өнгөрүүлсэн дурсамж, чиний инээмсэглэл тодроод байх юм Ча Сүни чи ч арчаагүй амьтан юм даа нүүрээ даран явган суун архи гархыг хүлээсэн ч улам согтоод байх шиг

Эсвэл би уйлах ёстой юм болов уу?

__1: охин минь ганцаараа энд юу хийж байгаан бэ *гарнаас татах*

Би: *гараа татаж авах*

__2: ах нартайгаа хамт явья чи их ганцаардсан харагдаж байна

__1: ах нар нь чамайг уйдаахгүй шувуухай минь

Би: би найз залуугаа хүлээж байна

__2: ийм хөөрхөн охинг хүлээлэгдэг ямар өөдгүй залуу вэ? За явцгааяааа*татах*

Би: болиочэээ

__: ХӨӨЕ ах нараа хүний хүнд гар хүрэх тийм сайхан байна уу? Тэр дургүйцээд байгаа юм биш үү

Би: *нүдээ онийлгон харах*

__: би чамайг ганцаараа битгий явж байна гэж хэд хэлэх гэсийн

Би: би н-ө-г-өөө

__: *мөрөөр тэврэх* за явцгаая

би тэрнийг танихгүй хэрнээ түүнийг дагаад хүүхдийн тоглоомын талбайд хүрээд ирлээ...

Би: аварсанд баярлалаа

__: эмэгтэй юм байж ямар их уусан юм. харваас сурагч л харагдаад байх юм

Би: чамд хэлсэн ч чи ойлгохгүй *хоолой зангирах*

__: гэхдээ л эмэгтэй юм байж

Би: *уйлах* тиймээ би эмэгтэй байж архи хэтрүүлэн уусан... ядийн би хаягдцийн болсон уу? Одоо санаа чинь амарч байна уу? Муусайн эрчүүд бүгд адилхан

__: за битгий уйлааа *нурууруу цохих*

Түүнийг тэгж хэлхэд нь би улам чангаар ихэр татан уйлж эхэллээ... яагаад тэгж их уйлсанаа ч ойлгох юм алга... магадгүй тэрнийг нуруун дээр цохиж өгсөнөөс болсон байх

***

Нойрноосоо сэргэж чадаагүй байхад кофений үнэр хамар цоргим үнэртэхэд дотор эвгүйрэн аман дээр ямар нэгэн юм тулаад ирэх шиг болов... би амаа даран орноосоо босон угаалгын өрөөг хайн бүх өрөөнүүдийн хаалгагыг татаж татаж сая нэг юм хайж байсан өрөөгөө олох нь тэр...

Тэр араас минь орж ирэн ванны алчуур нэг удаагын сойз солих хувцас гэх мэт ойр зуурыг юм оруулж ирэн

__: ванны алчуур шинэ учраас санаа зовох хэрэггүй шүү бас энэ хувцаснууд ч гэсэн шинэ... тайван шүршүүрт ороорой хэн ч чамд саад болохгүй

Хаанаас гарч ирсэн сахиусан тэнгэр вэ? Согтуу эмэгтэйг гэртээ авч ирээд л Жинээс шал өөр юм... уснаас гарч ирэн цүнхээ уудлан 100,000вон гаргаж ирэн гал тогооны ширээн дээр тавин

Би: баярласан шүү энэ мөнгө хангалтай байх

__: *инээх* чиний мөнгө надад хэрэггүй

Би: гэхдээ би чамд өртэй хоцормооргүй байна

__: би бодож байгаад дараа уулзахдаа чамаас мөнгөнөөс өөр юм авье

Би: чи надтай дахиж уулзана гэдгтээ яагаад ийм итгэлтэй байгаа юм...

__: би бүхнийг мэдэгч *инээмсэглэх*

***

Анги дэвших шалгалт өнгөрч зуны амралт эхлэн 3сар юу ч бодолгүй хөдөө амрахаар явлаа... гэхдээ л толгойд минь зөвхөн Жин л эргэлдэж байна хичээл амран амартал тэр ирээгүй учир битүүлэг мессэж... би тэрний нүд рүү эгцэлж харж байгаад асуумаар байна яагаад надад тэгж хэлсэнг нь Жин өөрийнхөө амаар хэлж чадах тэр үгийг яагаад заавал мессэжээр явуулсан юм бол? Тэр мессэж бичсэн Жин миний мэдэх Жин 2н хооронд асар их ялгаа байсан

*

*

*

3 сарын дараа

Түүнийг мартсан гэж хэлэхгүй ч тэр хүнийг үзэн ядахгүй бас зүгээр аз жаргал хүсээд явуулхаар шийдсэн... хичээлийн анхны өдөр бүгд аз жаргалтай инээмсэглэнэ би ч гэсэн... энэ жил бол сурагч байх сүүлчийн жил минь...

Хамгийн эхний өдөр болохоор багш нар ч олигтой хичээл орсонгүй... ангийхаа охидуудтай элдэвийг хуучлан байтал ангийн хаалга татан хэн нэгэн орж ирэх нь тэр...

Тэр ширээний минь хажууд ирэн

__: чи надад өртэй байхаа

Би: уучлаарай чи хүн андуурсан бололтой

__: би чамайг баригдхаас чинь аварсан байхад марчихаа юу

Би: аан тэр хүн чи байсан юм уу? Харанхуй байсан болохоор бас нилээн хугацаа өнгөрсөн болохоор мартчиж

__: санасан бол намайг дагаад яв

Түүнийг даган сургуулийн кордиороор алхахад сургуулийн хүүхдүүд нивэр авир хийлдэж байлаа... бид хамтдаа сургуулийн арын цэцэрлэгт хүрээлэнд ирэн

__: намайг Тэхён гэдэг

Би: Ча Сүни.

Тэхён: би мэднээ

Би: аан. Тэгээд надаас юу хүссийн

Тэхён: чамайг

Би: айн?

Тэхён: тиймээ чи зөв сонссон

Би: зорилго чинь юу юм

Тэхён: надаас нэг охин салж өгөхгүй байна тийм учраас чи миний найз охин болоод өг

Би: хэн нэгнийг санагдуулчихлаа

Тэхён: чи миний хүссэн болгоныг өгнө гэсэн одоо л чиний тусламж хэрэгтэй байна

Би: болж байна үнсэлцэхгүй бас шаардлагатай нөхцөлд л надад гарнаас минь бас мөрөөр минь тэвэрч болно

Тэхён: *инээх* баярлалаа хайрт минь

Би:  -_-

Гайхалтай хичээлийн анхны өдөр найз залуутай болдын байна... хэлсэн үгэндээ ороогдох гэж? Хичээл ороод 7 хоног өнгөрлөө чихтэй болгон намайг Таехүнтэй үерхэж байгааг мэддэг болсон энийг сонсоод уурлах нэгэн байхад бас дэмжиж байсан нэгэн ч байлаа...

Би: чиний энэ жүжиг хэзээ дуусах юм?

Тэхён: чамайг надад хайртай болох хүртэл үргэжлэнэ

Би: -_- тоглоод байна уу?

Тэхён: үгүйэээ *талхнаасаа хазах*

Би: хэлсэн үгэндээ ороогдох гэж...

Тэхён: *инээх*

Бид өдрийн цайны цагаар сургуулийн арын цэцрлэгт хүрээнд хамтдаа хоололдог... ангид сууж байтал сургуульд шилжиж орж ирхэд таарч байсан Мина орж ирэн

Мина: чамтай ярих яриа байна гараад ир

Сүжи: Сүни битгий гараа

Би: зүгээрдээ, ийм өдөр ирнэ гэдгийг би мэдэж байсан юм *инээмсэглэх*

Түүнийг даган ариун цэврийн өрөөнд орж ирхэд тэр намайг хананд шахан

Мина: надаас Жинийг салгасан одоо Сэигээс Тэхёнийг салгах шив

Би: үхсэндээ уурлаав. Найз залуугаа маллаж чадаагүй нь та нарын л буруу

Тэр гараа далаан намайг алгадах гэхэд нь би гарын барьж аваад цааш түлхэн

Би: та нарт дээрлэхүүлчихээр юм шиг харагдаад байна уу? Битгий горьд

Мина: муу биеээ үнэлэгч, чамайг угаасаа тийм гэдгийг чинь сургуулийн бүх хүүхдүүд мэднэ муу зугаа гаргагч

Би: битгий намайг өөр шигээ санаад бай, чам шиг наашаа гэсэн болгонтой нийлдэг нь би биш байх шүү

Би түүнийг түлхэн ариун цэврийн өрөөнөөс гаран ангид орж ирхэд манай ангийхан над рүү бүгд харцгаан Сүжи гүйж ирэн

Сүжи: яасан зүгээр үү? Чамайг зодсон уу?

Би: би яасан гэж зодуулах юм

Сүжи: чи мэдээгүй юм уу? Таехүн чинь Минагийн дүү Сэитэй үерхэж байсан шдээ

Би: мэднээ

Сүжи: би чамайг зодуулсан юм л орж ирэх байх гэж бодсон

Би: юу гэж дээ...

Энэ үед:

Сургуулийн гадаа тансаг зэрэглэлийн хар өнгийн машинаас нэгэн залуу бууж ирэн сургуулийн хашаагаар орж ирэн шууд арын цэцэрлэгт хүрээлэнг чиглэн алхаж байлаа...

Цэцэрлэгт хүрээлэнг дүрсэлбэл голдоо том усан ориглуултай бай түүнийг тойрон нилээн хэд хэдэн саравч байдаг юм...

Тэр залуу саравчиний сандал дээр хэвтэж байх нэгэн залуугийн өмнө ирэн

__: уулзалгүй удлаа шүү Ким Тэхён

Тэхён нүдээ нээн хажууд нь зогсож байх тэр залууг харан огцом босон

Тэхён: чи-чи-чи энд юу хийж байгаа юм

__: бидний хооронд дуусаагүй үлдсэн юм байгаа байхаа

Тэхён: *заамдах* зайл гэж хэд хэлүүлэх гэсэн юм

__: *зэвүүн инээх* чи хэзээ ч өөрчлөгдөхгүй юм. 2жилийн дотор чамайг өөрчлөгдсөн байх гэж бодсон юмсан

Тэхён: нүднээс далд ор

__: яагаад би сургуулиасаа явна гэж... чи сайн сонс, би чиний гэсэн бүх юмыг авах болно чи надаас 2 жилийн өмнө авсан шиг чинь

Залуу Тэхёнийг түлхэн сургуулийн арын хаалгаар дотогшоогоо орчихлоо...

Миний талаас

Багшийн хэлсэн болгоныг дэвтэртээ тэмдэглэж аван сууж байтал ангийн багш орж ирэн

Багш: за манай ангид шинээр хүүхэд ирсэн

Хүүхдүүд: ҮҮҮҮҮҮҮҮҮ *орилолдох*

Багш: чимээгүй чимээгүй за ороод ирээрэй

Багшийг тэгж хэлхэд би нүдэндээ ч итгэсэн... өнөөх бүхнийг мэдэгч ороод ирлэээ...

Би: *ам ангайх*

Сүжи: хөөе хөөе чи чинь найз залуутай хүн шдээ

Би: би энийг таних юм байна

Сүжи: гэхдээ тэр үнэхээр царайлаг юм харж байна уу? ангийн охидууд эхнээсээ дурлаад эхлэчихлээ

__: сайн байна уу? *бөхийх* Жон ЖонГүк гэдэг туслаж дэмжиж байгаарай

Багш: сул ширээнд очоод суучих

Би: Жонгүк гэдэг байхнээ

Тэр хамгийн миний хажуу талын эгнээний арын ширээнд суун над руу байнга ширтээд байх нь тэр...

Сүжи: тэр чам руу ширтээд байна

Би: мэджийн

Сүжи: чи ч азтайнмаа тэр хэтэрхий царайлаг байгааздээ

Би: тэнэгээ тэр сонслоо шдээ

Сүжи: өө тийн *амаа дарах*

Хичээл таран Сүжитэй хамт гарч явтал араас хэн нэгэн дуудан биднийг чиглэн хар хурдаараа гүйж байлаа...

Сүжи: ОМО тэр яг чам дээр ирж байгаа байхаа

Би: ЧШ

Жонгүк: чи намайг санаж байгаа биз дээ

Би: мхн

Жонгүк: албар ёсоор танилцаагүй Жонгүк *гараа сунгах*

Би: Ча Сүни

Жонгүк: азаар нэг ангид орлоо шүү

Би: *инээмсэглэх* тэгхэд баярласан шүү

Жонгүк: зүгээрдээ завтай байгаа бол 3лаа хамт хооллох уу? Би даая

Сүжи: би жоохон завгүй байгаа л даа... за найз нь орой ярье баяртай

Би: Яа Сүжи

Жонгүк: баяртай *даллах*

Халаасанд минь чичрэх утсаа гаргаж ирэн хархад Тэхён залгаж байлаа... би тоолгүй халаасандаа хийн

Би: хаана хоол идэх үү?

Жонгүк: би нэг газар мэднэ... тийшээ явах уу?

Би: тэгье

Энэ үед

Тэхён хичээлээ таран сургуулийн хаалганы өмнө зогсон Сүни залгатал тэр утсаа авсангүй. Утсаа далд хийн сургуулийн хаашаа руу сайтар хартал Сүни Жонгүк 2 инээлдэж зогсож байхыг харсан Тэхён уурандаа гүйх нь холгүй тэдний араас очин Сүнигийн гарнаас угзрах нь тэр

миний талаас

Жонгүктэй хамт ойр зуурын юм хууч хөөрөн алхаж байтал хэн нэгэн гарнаас минь угзрхад Тэхён байлаа...

Би: *гайхах* чи энд юу хийж байгаан

Тэхён: явцгаая *уурлах*

Жонгүк Сүнийгийн нөгөө гарнаас барин

Жонгүк: бид хамтдаа хооллох гэж байсан юм чи битгий саад болоод бай

Тэхён эргэж харан Жонгүкийг газар унатал нь цохин

Тэхён: дахиж тэрэнд ойртох юм бол тэр үед би чамайг зүгээр өнгөрөөхгүй

Тэр намайг чирэн маш ууртайгаар алхаж байлаа гар минь өвдөн

Би: миний гар өвдөөд байна шдээ

Тэр гарыг минь тавин над руу харан гарыг минь эргүүл тойруулан хараад

Тэхён: уучлаарай улайчиж

Сүни: чи хэтэрхий дүрдээ ороод байгаа юм биш үү? Чи миний жинхэнэ найз залуу биш гэтэл яагаад ?? Жонгүкд би маш их өртэй тэгсэн ч тэр их сайн хүн

Тэхён: би чамаас гуйя ганцхан тэрнээс хол бай

Би: тэрнээс хол байх шалгаан хэлчих

Тэр мөрнөөс минь барин яг нүд рүү минь харан

Тэхён: би-би-чамд сайн үгүйээ хайртай...

---MN4EVER---

13 страница18 июля 2016, 13:58