MANIAC [Complete]

††††††

Пусанд ээжтэйгээ 2лахнаа амар жимэр амьдарч байсан ч сургуулийн амьдрал тэр чигтээ хог байсан юм. Ангийн охид үгүй ээ сургуулийн охид намайг нэг нүдээрээ ч тоож хардаггүй яагаад гэж үү? Аргагүй л дээ сургуулийнхаа хамаг гайгүй хөвгүүдийг араасаа хуульруулдаг охинд ямар охидууд дуртай байхавдээ нэг үгээр бол тэд атаархагчид гэж хэлж болхоор, тэд үргэлж л надад атаархаж өө сэвгүй арьсанд минь сэв суулгахыг хүсдэг байлаа... Хялалзах тусам нь гялалзана гэдэг билүү яг тэр үгийг амьдралдаа хэрэгжүүлж байгаам шиг сургуулийн од хөвгүүнтэй үерхэсэн ч бидний үерхэл удаан үргэжлэсэнгүй. Түүнийг Пак ЧанЁол гэдэг манай дээд анги сургуульдаа хамгийн од нь ... Чадахгүй зүйл гэж түүнд байхгүй хөгжим тоглоно үглэнэ дуулна бүжиглэнэ бас царайлаг өндөр түүнийг магтана гэвэл бүхэл бүтэн 2 боть ном бичсэн ч хангалттай байх. Хамгийн гол нь бидний үерхэлийг бусьнуулсан үйл явдал гэвэл аав гэгч тэр хүн намайг Сөүлд дуудсан юм ... Одоо л охинтой гэдгээ санасан юм шиг ... Залуу бүсгүйд хөл алдаж ээж бид 2г зүгээр л хөсөр хаясан,,, Үгүй ээ арай ч хөсөр хаяаагүй юм байна. Сар болгон мөнгө явуулдаг байсан ч тэрний халтар мөнгө үнэндээ сонин биш л дээ ... Өөрийнхөө тухай ярьвал дуу шуу муутай ... Хүссэн хүн болгонтой үг дугараад байдаггүй гэхдээ даруухан гэсэн үг биш хүсээгүй учраас л дугардаггүй юм. Хчээлдээ боломжийн сайн ч гавал биш нэгэн

Ээж: за миний охин тэгээд аавынхаа үгэнд сайн ордым шдээ

Би: хичээнээ

Ээж: тэр эгчдээ сайн хандаж байгаарай

Би: хичээнээ

Ээж: санаа минь их л зовж байна даа... чамайг ямар араншин гаргах бол гэхээс бүр дотор давчидаад байх юм.

Би: за за явлаа. Биеээ сайн бодож байгаарай байнга архи уугаад байв бас ганцаараа гээд хоол хийж идэхгүй гоймон идээд байваа

Ээж: за за явж үз

Баян аавын явуулсан ганган машинд ачаагаа хийгээд хөдлөх гэхэд

Чанёол: СҮНИ гэж орилсоор Чанёол хүрээд ирэх нь тэр.

Би: Битгий ир гэж хэлсэн шдээ гэхэд тэр миний үгийг тоолгүй намайг шууд л тэврээд авав.

Би: Яаааа ээж хараад байна шдээ

Чанёол: Харжил байг... Нуугдах шаардлага байхгүй биз дээ

Тэр хүзүүнд минь зүүлт зүүлгээд үдэж өгсөн юм... Хэтэрхий гэнэн байнадаа холбоо бариарай гэлүү тийм зүйл хэзээ ч болохгүй Пак ЧанЁол ... Тэндээс нилээн холдосны дараа түүний өгсөн зүүлтыг цонхоор гаргаад хаячихлаа ... Энэ бол миний шинээр эхлэж байгаа амьдрал тиймээс надад өнгөрсөнд үлдсэн хүмүүстэй зууралдах хэрэг алга ялангуяа чамтай ,,,

Нилээн хол замыг туулсаар тансаг орд харш мэт 2 давхар хаусны гадаа ирхэд жолооч ах ачааг минь оруулж өгөн

Жолооч: баяртай бага авхай

Би: *толгой дохих*

Эгч: манай Сүни ямар том болоо вэ?

Би: хэзээ таны Сүни боллоо гэж хэлхэд түүний царайнд тодорч байсан инээмсэглэл алга болчихов.

Аав: өө Сүни ирчихсэн үү?

Би: *бөхийх*

Аав: Өөрөөг чинь бэлдчихсэн байгаа хувцасаа солиод буугаад ир

Бэлдсэн өрөөнд орон ачаагаа янзлан доош буухад аав тэрний эхнэр , тэрний хүүхэд бүгд сууж байлаа ...

Бид чимээ аниргүй хоолоо идэцгээж байхад

Аав: тэгэхээр Сүни сургуульд чинь бүртгүүлчихсэн дүрэмт хувцас чинь маргааш ирнэ ... Хичээлдээ хэзээ явхаа өөрөө шийдээрэй баячуулын сургууль учраас

Би түүний үгийг таслаад

Би: Баячуулын сургууль ямар байдагыг мэдэх учраас тайлбарлах хэрэггүй гэхэд аав надад карт өгөөд

Аав: тэгүүл баян айлын хүүхэд шиг зүйл хэрэглэ

Дахиад л ширээнд чимээгүй байдал ноёрхож , зөвхөн халбага савхны чимээ л сонсогдоно аавын өгсөн картыг аван өрөөндөө орход миний өмнө амьдарч байсан өрөөнөөс хэд дахин том бас их тохилог харагдлаа ... Удсан ч үгүй хаалга нээгдэн аавын хүүхэд орж ирэх нь тэр ... Хэтэрхий балчир учраас надад үнэхээр төвөгтэй санагдана.

__: эгчээ

Би: яасан

__: би эгчтэй болохыг дандаа хүсдэг байсан бас энийг гээд жижигхэн гартаа барьсан хайрцагтай зүйлээ өгхөд нь би шүүрэх шахам аваад хархад бугуйвч байв

__: энийг хардаа 2лаагийх адилхан гэсээр бугуйгаа харууллаа ...

Гэнэт л охин дүүтэй болчих гэж ... Гэхдээ надад бага зэрэг таалагдаж байна. Аль багаасаа л дүүтэй болхыг хүсдэг байсан ч аав нь яваад өгсөн хүн яаж дүүтэй болхов дээ ... Тэр надтай ярьсаар миний өрөөнд унтаад өгөх нь тэр ... Би тэрнийг тэврэн өрөө рүү нь явж байтал аавын эхнэр нь ирэн надаас тэрнийг аваад

Эгч: Сүни чи хэдий намайг үзэн ядаж байгаа ч гэсэн

Би: Үзэн ядаж байгааг минь мэдэж байгаа бол битгий надад дараа бол ... Таниас болж хангалттай зовсон учраас одоо хангалттай дахиж таниас болж эд эсээ үхүүлмээргүй байна.

~~~~~

Өглөөний наран мандаж нүүр гараа угаан доош буухад бүгд гарах гэж байгаа бололтой ...

Аав: ширээн дээр гар утас сургуулийн чинь хаяг бас жолоочын утасны дугаар байгаа

Би: ойлголоо...

Тэднийг явсаны дараа шүршүүрт орон хамгийн гайгүй хувцасаа өмсөн нүүрээ бага зэрэг будаад гарч ирхэд жолооч ах ирчихсэн байв. Сургууль дээр ирхэд үнэхээр цочирдмоор юм. Хэтэрхий тансаг хүүхдүүд нь бүгд цаанаа л үнэтэй зүйл хэрэглэдэг нь нүдэнд туслаа ... Аав тэгж хэлэх нь аргагүй л юм байна ... Багштай уулзаж бичиг баримтаа хамаг юмаа жин тан болгон эмэгтэйчүүдийн ариун цэврийн өрөөнд орход хэдэн охидуудын яриаг өөрийн эрхгүй сонсчихлоо

1: би нээрэн БэкХёнтай шөнийг өнгөрөөгөөд

2: тэр тэгээд ямар байна

1: гүйэ яахав дээ Крисийг бол гүйцэхгүй л юм байна лээ

2: за тэр яахав ээ? Сэхүнийг яаж уургалах вэ?

3: чи тэрэнгээр яах гээв чамд Чэн байхад л хангалттай гэж биш байна уу?

2: Чэн яахав дээ

3: би л харин Таотой илүү дотно болмоор байна

Баян айлын охидууд байж хэтэрхий садар яриатай юм ... Ямар ч үнэ цэнэ гэж алга бүгд ийм юм биш биздээ ... Тэндээс гаран алхаж байтал хэдэн хөвгүүд зодолдох гэж байгаа бололтой 2 талд зогсчихсон нэг ширүүн төрхтэй залуу чанга чанга орилож харин наана нь зогсож байсан залуу басаж байгаа бололтой зэвүүн инээж байлаа ... Би ч хэрэгт дурлан ойртож очин сонсход

__1: БэкХён би чамд сануулсан байхаа...

БэкХён: Тэр чинь өөрөө л гүйгээд ирсэн ... Найз охиноо хангаж чадахгүй болоол тэр чинь надад хандсан юм байлгүй дээ

Би тэднийг яриаг сонсож байтал наана зогсож байсан өндөр цагаан царайтай залуу над руу хархад нь би сандран шууд л тэндээс холдон алхлаа ... арай ч дээ. Түрүүний охидуудын яриад байсан хэрэг байна ... Завхарсан юмбээ .... Бөөн гаж донтонгуудын дунд ирчихжээ гэхдээ тэр залуус бүгд хэтэрхий царайлаг байсан ...

Өдөржингөө баян аавынхаа мөнгийг үрсээр гэрт орж ирхэд бүгд ирчхэж

Аав: гэрт чухал хүн ирэх гэж байгаа учраас эгчдээ тусла

Би: за

Өрөөндөө орон биед эвтэйхэн нимгэн материалтай сарпанчиг өмсөн доош буун ширээ засхад нь туслаж байх хооронд ирэх ёстой хүмүүс ирж байгаа бололтой , хүмүүсийн инээлдэх сонсогдоно. Гал тогоонд байсан учраас царайг нь сайн хараагүй ч нилээн олон хүн ирсэн бололтой 2 эрэгтэй 1 эмэгтэй 1 жоохон хүүхэд...

Би жүүс аягалан том өрөөнд орход ӨӨ бурхан минь нөгөө сургууль дээр харсан өндөр цагаан царайтай залуу сууж байлаа ... Гэхдээ намайг танихгүй байгаа байх гэж өөрийгөө аргадан тэдэнд жүүсийг нь өгхөдөө санамсаргүй тэр хүнтэй харц тулгарчихлаа ...

Цагаан царай, өндөр хамар ширүүн харц ... Түүний харцнаас дальдчин зугтах шахам гал тогоо руу зүглэнэ ... Би ер нь яасан болоод тэрнээс айгаад байгаан? Гэхдээ л тэр намайг харцаараа алах шахлаа шүү ... Нүд рүү нь харах үед зүрх рүү үзүүртэй зүйлээр хатгаад авах шиг л болсон энэ олон жил амьд явахдаа мэдрээгүй тэр мэдрэмж.

Эгч: маргааш үйлчлэгч эгч ирэх болохоор санаа зоволтгүй ээ

Би: Энэ ямар учиртай хүмүүс ирчихсэн байгаан

Эгч: чи танихгүй байна гэж үү? Аавын чинь эртний найз У гишүүн шдээ...

Би: У гишүүн гэж үү бас хүү нь хэзээ ийм болчихсийн...

Эгч: би сайн мэдэхгүй болохоор хэлж мэдэхгүй ч тэр ээжийгээ нас барснаас хойш замаа алдаад байгаа гэсэн шүү

Би: Тийм гэж үү. Миний мэдхийн их нийтэч бас зөөлөн хүүхэд байсандаа, би хоол идэхгүй учраас та наад хавиа өөрөө цэвэрлээрэй

Тэр үнэхээр миний мэдэх тэр бяцхан хүү мөн гэж үү?? Бүдэг бадагхан санаж байгаа ч гэсэн миний сэтгэлд үлдсэн төрх яаав ч биш байна.

Өглөө эртлэн босож дүрэмт хувцасаа өмсөн, хөнгөн будалт хийн гэрээс гархад өглөөний наран дээрээс ээнэ. Жолоочоор хүргүүлэн сургуульд ирхэд бүх хүүхдүүд тансаг зэрэглэлийн машинаас бууцган, сургуулийн гадаа бага хэмжээний түгжрэл үүчихсэн байлаа -__-

Би: сайн байна уу? Хун Сүни байна

Багш: аан Хун захиралын охин уу? Ёстой хөөрхөн охин байна шдээ

Би: *бөхийх*

Багш: За тэгээд сураад байж дээ... Манай сургууль баячуулых болохоор нэг ангид тийм олон хүүхэд суулгадаггүй. Олон бүлэгтэй гэж ойлгож болно.

Багшийг даган ангид орж ирхэд үнэхээр нээх олон хүүхэд байсангүй. Гэхдээ нөгөө У гишүүны хүү алга. Ашгүй тэрэнтэй нэг анги биш бололтой. Гэхдээ тэгхэд харсан залуусын зарим нэг нь сууж байлаа ... Багшийн заасан суудалд суун хичээлдээ анхаарлаа хандуулах гэсэн ч энд тэндээс нүднүүд хараад нэг л эвгүй ... Өдөржингөө биеээ барьсаар байгаад таарах шив ...

Хичээл таран хүүхдүүд цөөрсөн ч би өөрт хэрэгтэй номнууд бас өөрийн локироо цэгцэлсээр байтал нэгэнт бүрэхий болчиж ... Сургуулийн кордиор харанхуй байсан болохоор хурдтай алхаж байтал хачин чимээ сонсогдож эхэллээ ... Би ч хэрэгт дурлан тэр зүг рүү ойртох тусам эмэгтэй эрэгтэй хүний амьсгаадах тодоос сонсогдон би хаалганы завсараар нэг л итгэлгүй шагайн хархад үнэхээр тийм зүйл болж байлаа О__О... Аймшигтай юм сургууль дээр , эрдмийн ариун өргөөнд ... Гэнэт утас минь дугарах нь тэр

__: тэнд хэн байна гэсээр ангид байсан залуу хаалга руу алхаж эхлэхэд нь би балмагдсандаа хөдөлгөөнгүй зогсож байтал хэн нэгэн амийг минь даран булан эргэн хананд шахачихлаа ... Тэр миний амийг дарсан чигтээ чимээ сонсож байлаа ... Би ч гэсэн өнөөх анги руу анхаарлаа хандуулхад тэр 2-н яриа тод сонсогдож байв...

Эмэгтэй: яасан бэ?

Эрэгтэй: хэн ч алга сонин юмдаа

Эмэгтэй: за БэкХёнаа эхлэсэн ажилаа дуусгахгүй юм уу?

Нөгөө алдарт БэкХён нь байхнээ ... Тэр ч замбраагүй амьтан бололтой ... За энэ ч яахав намайг аварсан эрхэм хэн байж таархуу хэтэрхий харанхуй байснаас болоод тэрний царай харагдахгүй байна. Удалгүй тэр над руу харан, ойртход л хэн болохыг нь танилаа У гишүүний хүү ...

Тэр: Гаж донтой байхнээ гэсээр гараа юбкан дотуур минь хийчихлээ ... биеээ хавчин нүдээ анихад тэр гараа аван над руу тийм гэхийн аргагүй зэвүүн инээмсэглээд удалгүй эрүүнээс минь барин хүчтэй нь аргагүй үнсчихлээ... О_О

Би: чи-чи-чи

Тэр: аварсаныхаа төлбөрийг авч байна гэсээр яваад өглөө ...

Бурхан минь намайг авраач тамаас гараад тамд ирчихлээ гэж үү? Шинэ амьдрал гэлүү хуучинаас чинь долоон дор бололтой ...

---MN4EVER---