MANIAC [Complete]

††††††

Нүдэндээ ч итгэсэнгүй, өчнөөн сарын дараа залгах гэж...

Утсаа шүүрч аван буцаан залгасан ч холбогдсонгүй... гартаа таарсан цамцаа шүүрэн Жинийх лүү явлаа... цонх нь гэрэлгүй байсан ч юу ч гэсэн хаалгагыг нь нүдэж үзхээр дотогш орон нүдэж эхэллээ.... юунд найдсанаа л ойлгох юм алга

__: хөөё чи айл амьтан унтуулаач... наана чинь хүн амьдрахаа болиод өчнөөн сар болж байнадэг...

Би: *бөхийх* уучлаарай энэ гэрийн эзэн хаачсаныг та мэдэхгүй биз

__: хэн мэддийн

Тэр ахыг хаалгаа хаангуут нь хуучин кодыг хийтэл хаалга нь нээгдчихлээ... намайг оров уу үгүй юу тоос шороо бужигнан байх ба энэ нь гэрт хэдэн сар хүн орж ирээгүйг илтгэж байх нь тэр...

***

Жонгүк: чамд ямар нэгэн юм тохиолдоо юу?

Би: үгүйээ яасан

Жонгүк: нэг л базаахгүй харагдаад байхаар чинь л...

Би түүнлүү ярзайтлаа инээмсэглэн дараа нь хацар дээр нь үнсээд

Би: хөөрхөн гэдэг нь надад санаа зовоод л... *хацраас нь чимхэх*

Жонгүк: ёооё л доо

Би түүнээс холдох гэтэл тэр намайг бэлхүүсээр минь тэврэн

Жонгүк: чи нэг юм одоо хүртэл мэдээгүй байгаа байх

Би: юу?

Жонгүк: чи бид 2 үерхээд 7 хоносон ч нэг удаа ч үнсэлцээгүй мэдэж байна уу?

Би: цаашаа бай би амаа угаагүй шүү

Жонгүк: хамаагүйээ

Түүний уруул урууланд минь хүрхэд би нүдээ анин түүнийг зөрүүлэн үнсэж эхэллээ...

Би: чамаас оо амтагдаж байна

Жонгүк: чамаас ч гэсэн. Чи амаа угаагүй гэсэн яасан

Би: тоглосийн

***

Би: хөөөё Жон Жонгүк юугаа хийгээд хичээлээ таслаад байдын

Жонгүк: унтчихсан байна лээ

Би: би чамайг ямар их хүлээснийг мэджийнуу

Жонгүк: уучлаарай *алгаа хавсрах*

Би: за яахав дахиж ийм асуудал гаргавал би өршөөхгүй гэж мэдээрэй

Жонгүк: баярлалаа үнсий

Би: бид нар сургууль дээр байна

Жонгүк: хэнд хамаатай юм

Би: надад

Жонгүк: зассссс

Тэр уруулан дээр шоб хийтэл үнсэн бэлхүүсээр минь тэврэн

Жонгүк: би яг өлсөж үхлээ... явцгаая

Би: за

Иймэрхүү өдрүүд өнгөрөөд 2 сар өнгөрчиж... Жонгүк гэдэг хүний ачаар урьдын адил хөгжилтэй бүх зүйлийг гэрэл гэгээтээгээр хардаг болсоноо нуух юу байхав.

Жонгүк: нээрэн энэ амралтын өдрүүдээр жэжү явах уу

Би: яах гэж

Жонгүк: ах эгч 2 явах гэж байгаад больцон тэгээд намайг явах уу гэсийн

Би: хмм тэгсэн ч яахав

—

Сүжи: энэ амралтын өдрөөр юу хийх гэж байна 4лээ кино үзэх үү

Би: амжихгүй байхаа

Сүжи: яагаад *хошуугаа унжүүлах*

Би: бид 2 жэжү явна

Сүжи: оооооооооооё бүсгүй хүн болчоод ирэхнээ

Би: *цохих* тэнэгтээд байгаач

Сүжи: үнэн л юм чинь

Би: -_-

Бидний явах өдрүүд ойртсоор л... Сүжигийн хэлсэн үгнээс болж хэдэн өдөр тэнэг бодолд автан явах гэж...? Сүжигээс болж байгаа юм -_-

Жонгүк: ааах ашгүй өнөөдөр 5дах өдөр маргааш 2лаа хамтдаа *үг таслах*

Би: маргаашийн тухай битгий ярь

Жонгүк: за за явцгаая

Орой гэртээ орж ирэн ойр зуурын ачаагаа янзлан, хөнжөлөө сөхөн орондоо шургахад дэрэн доор ямар нэгэн зүйл тор хийхэд дэрээ сөхөн хархад Жин бид 2 өнөөх зураг байлаа... Жиний дургүй зураг

Өрөөнд аль хэдийнээ гэрэл татаж өглөө болсныг сануулхад нүдээ арай ядан нээхтээ зэрэгцэн утасны дуу хангинах нь тэр...

Би: байна уу? *нойрмог дуугаар*

Жонгүк: унтамхай минь сэрээрэй

Би: өнөөдөр амралтын өдөр шдээ *нойрмог дуугаар*

Жонгүк: бид жэжү явна мартаагүй биз дээ

Түүнийг тэгж хэлхэд год хийн босоод гялс өөрийгөө бэлдэн цаг харан шатаар доош бууж байгаад золтой л унаад үхчихсэнгүй...

Жонгүк: өглөөний мэнд гэсээр цүнхийг минь аван багаажиндаа хийчихлээ тэр машиндаа суун над руу нэг л ёжтой нь аргагүй инээмсэглээд байхаар нь

Би: яааав юундаа малийгаад байгаа юм

Жонгүк: *урууланд гараа хүргэх* оо болчиж

Би: *бантах* тэгээд л хэлчихгүй сүртэй юм

***

Анх удаа жэжүд ирж байгаа минь энэ байлаа... бид байрлах ёстой зочид буудалдаа ирхэд ганцхан ортой байх нь тэр...

Би: яагаад ганцхан ор байгаан

Жонгүк: яасан яагаад болохгүй гэж? Ах эгч 2 амрах гэж байсан гэж хэлсэн шдээ тэд чинь эхнэр нөхөр тусдаа унтахгүй нь ойлгомжтой

Би: тэгээд 2лаа нэг эхнэр нөхөр юм уу?

Жонгүк: тэрний өмнөх шатанд явж байгаа биз дээ

Би: -__-

Жэжү арал бодосноос минь өөр байлаа үзэж харах юм ихтэй бараг л Сөүл шиг... миний бодлоор бол хөдөө газар л байсан юм.

Би: зайрмаг идмээр байна

Жонгүк: за наанаа сууж байгаарай

Түүнийг явсаны дараа хажууд минь нэг залуу ирж суун

__: сайн уу? Ча Сүни

Би: *гайхах* би таныг таньдаг билүү

__: танилцье Бэкхён

Би: Ча Сүни *гараа сунгах*

Бэкхён: чи миний мэддэг Сүнигээс шал өөр юм *инээх* түүнийг Хун Сүни гэдэг байсан юм

Удалгүй Жонгүк миний нэрийг дуудан нааш нилээн ууртай нь аргагүй гүйж ирхэд Бэкхён гэх тэр залуу инээмсэглэн сандлаасаа босон Жонгүкийг харан

Бэкхён: би чамайг хүлээж байлаа... чиний найз охин их хөөрхөн юмаа*надруу харах*

Би: та 2 бие биенээ танидаг юм уу?

Бэкхён: танилгүй ядын бид чинь ах дүүс байгаа юм гэхдээ... *үг таслах*

Жонгүк: Сүни явж бай араас чинь очье

Би: гэхдээ

Жонгүк: *чанга хэлэх* гуйж байна бидэнд ярилцах бага саг асуудал байгаа юм

Би: за за битгий оройтоорой

Би: *бөхийх* би ингээд явье даа

Бэкхён: дараа тухтай танилцье баяртай

Би тэднийг орхин буудал руугаа явж байхдаа тэр Бэкхён гэх залуугийн тухай санах гэж хичээж байлаа нэг л танидаг хүн гэхдээ сайн санахгүй юм...

Буудалынхаа өрөөнд орж ирэн өөрийнхөө хувцаснууд бас Жонгүкийн хувцаснуудыг гаргаж тавиж байхдаа Жонгүкийн нээх гоё цамц байхаар тэвчилгүй өмсчихлөө /нөгөө just one day өмсдөг цамц шүү оооё :P/

Би буйдан дээр хэвтэн өнөөдөр авхуулсан зургаа үзэж байтал өрөөний хаалга хүчтэй балбах дуулдан хаалгаа нээтэл Жонгүк нилээн баргар царайлан орж ирэх нь тэр...

Тэр орж ирэн 2гараараа мөрнөөс минь барин бараг хашиграх шахам

Жонгүк: саяны хүнээс хол бай, дахиж битгий тэр хүнтэй харьц юу ч болж байсан тэр хүнээс хол бай

Би: чи хэлж байгаа бол би чиний үгэнд орно. Гэж хэлэх гэдсээр нь гараа явуулан чанга тэвэрч тэр ч намайг зөрүүлэн тэврэхэд түүний зүрхний цохилт сонсогдож байлаа тэр үнэхээр надад хайртай бололтой...

Жонгүкийг шүршүүрт орох хооронд би дуг хийчиж... удалгүй тэр гарч ирэн хөнжил гэх нэртэй нимгэн даавууг минь сөхөн шилэн хүзүүн дээр минь зөөлхөн үнсхэд түүний үснээс ус дуслаж байлаа удалгүй тэр миний өмссөн цамцан дотор толгойгоо хийн нурууг минь үнсэж гараа гэдсэн доогуур минь явуулан хөхнөөс минь базлахад би дуу алдахад тэр зөөлөн амьсгалаараа нурууруу минь амьсгалж баруун гараараа хөхийг минь базлаж зүүн гараа дотоожин дотор минь хийн удалгүй халуу төөнөх тэр газар луу минь хуруугаа хийн нааш цааш хөдөлгөхөд би өөрийн эрхгүй гийнаж эхлэх нь тэр... тэр цамцан дотроос толгойгоо гаргаж ирэн уруулыг минь озон үнсэж байсан ч хийж байсан үйлдэлээ зогсоосоогүй... тэр хуруугаа аван намайг дээш харуулан дотоожийг минь доошлуулан тайлж удалгүй цамцыг минь тайлаад өөрийнхөө бэлхүүсээр ороосон алчуураа тайлхад тэр аль хэдийнээ бэлэн болсон байлаа тэр уруулан дээр минь үнсэж түүнийгээ бага багаар доошлуулсаар хөхний хэсэгт минь ирэн хөхний товчийг минь амандаа хийн бага зэрэг хазасхийснээ хөхөж эхлэхэдээ 2гараа өгзгөн доогуур минь явуулан бага зэрэг өндийлгөн өнөөхөө бага зэрэг хүчтэй хийчихлээ түүний энэ хүчийг хархад л тэр намайг асар их хүссэн нь харагдаж байв... би түүний үснээс нэг гараараа атган нөгөө гараар түүний шүрмэслэг шуунаас чанга атган дуу алдаж байлаа түүний хөдөлгөөн түргэсэж байсан ч тэр миний хөхийг ээлжлэн хөхөж үе үе хазлаж байх ба түүний доор нь би байж ядан түүний өөдөөс хариу үйлдэл үзүүлж эхлэд тэр зочид буудалаар нэг бидний дуу алдах сонсогдсон байх...

Бид өөд өөдөөсөө харан хэвтэж би түүний хүзүүгээр тэврэхэд тэр энгэрт минь яг л нялх хүүхэд шиг шигдэн

Жонгүк: 2лаахнаа өөр газар амьдрье

Би: гэнэт яагаад

Жонгүк: зүгээр л... би чамайг алдмааргүй байна

Би түүний хацарнаас барин өөрлүүгээ харуулан

Би: чи хэзээ ч намайг алдахгүй. Чи надаас урвахгүй бол би үүрд чинийх байсан ч чадна...

Энэ үед Сөүл хотод...

Тансаг эдлэнд богино даашинз өмсөж гоёж гангалсан хүүхнүүд бас залуус нилээн халамцуу суух боловч тэр дунд бидний таних нэг хүн эв эрүүл сав саруул ямар нэгэн юмыг бодон сууж байлаа... тэр хүн бол Бен БекХюн байсан юм...

__: та намайг дуудуулсан уу?

Бэкхён: миний анд Сэүн бас түүний дурлалт бүсгүй сайн уу?

__: аанхан тэр 2 энэ хугацаанд улам бие биедээ хайртай болсон байх

Бэкхён: *зэвүүн инээх* явж болно

Удалгүй харшийн гадаа тансаг гялтганасан хар машин ирэн тэндээс нэгэн залуу бууж ирэн Бэкхёнийх чиглэн алхаж очход Бэкхён түүнийг харснаа инээмсэглэн

Бэкхён: яасан том болоо вэ?

__: та харин нилээн намба суугаа юу

Бэкхён: намба уу? Суусаан суусан

__: ямар ажилаар ирсэн юм

Бэкхён: чамд туслахаар ирсэн юм... Ча Сүни мэднэ биздээ

__: *доош харах* аанхн

Бэкхён: тэр чинийх болно тэрнийг аваад америк яв Тэхнёнаа

Тэхён: яаж

Бэкхён: би чамд туслана

***

Бид хамтдаа  сургууль дээр орж ирэн би Жонгүкт цүнхээ өгөн ариун цэврийн өрөөнд яриах хэдэн охидуудын яриаг санамсаргүй сонсчихлоо...

Охин1: нээрэн дээд ангийн Сок Жин байна шдээ

Охин2: тэр яасан гэж

Охин3: алга болцон биздээ

Охин1: хагас-сайн өдөр сургууль дээр явж байсан

Охин3: тиймүү?

Охин1: тиймээ... багш тэрэнд одоо алга болохгүй шүү гэж хэлж байсан

Би тэднийг яриаг сонсоод гартаа барьж байсан утсаа алдчихлаа... тэр охидууд миний байгаа өрөөний хаалгагыг татаж үзчихээд бүгд гараад явчих нь тэр

Итгэмээргүй юм... Жин ирчихсэн гэж үү?

---MN4EVER---